Naam.... C&I

'Misschien kunnen we in de bibliotheek van London iets vinden. Die schijnt groot te zijn.' Ik beet op mijn wang.

Ze knikte rustig en sloot haar ogen even. 'Ja ik hoop het.'

Ik knikte even. 'Goed. Dan gaan we dat doen. Ik zal alles voor jou doen.'

Ze glimlachte zwak en omhelsde hem met haar goed arm.

Ik kuste haar hals even. 'Wat gaan we vanavond verder doen?' vroeg k zacht.

'Ik weet het niet.' Zei ze zacht en sloot haar ogen even.

Ik keek even over het schip. \'Ik... weet het ook niet.'

'het spijt me.'

Ik keek haar in de ogen. 'Niet zeggen.'

'Maar het is mijn schuld.' Zei ze zacht en ging tegen de rand aan zitten.

'Het is niet jouw schuld!' zei ik meteen.

Ze sloot haar ogen en schudde haar hoofd. 'Jawel.'

'Niet!' schreeuwde ik uit frustratie. 'Het is haar schuld maar niet de jouwe!'

Ze keek hem geschrokken aan en verstopte snel haar gezicht tegen haar knieen. Het was haar schuld. Zij was Calypso. Ze had hun huwelijksnacht verpest.

Ik hurkte snel naar haar neer en kuste haar hoofd even. 'Liefje... Zo bedoel ik het niet.'

'Nee nee het is gewoon mijn schuld oke. Ik ben haar. Ze zit in mij.' Zei ze zacht en kneep haar ogen dicht.

Ik sloeg mijn armen om haar heen. 'Nee... Nee dat is niet waar! Zij is in jou gekropen, daar heb jij niets een kunnen doen.'

'Ze zat al in me.' Zei ze zacht en verstopte haar gezicht tegen zijn schouder.

'Maar daar kon je niets aan doen,' zei ik ene ik wiegde haar.

'Ik heb vandaag verpest.' Snikte ze zacht.

'Dat heb je niet liefje...' Ik kuste haar haren zacht.

'jawel, het feest en nu.' Snikte ze zacht. 'het spijt me.'

Ik keek har serieus aan. 'Houd op oké? Dat heb jij niet gedaan! Dat heeft zij gedaan, maar jij niet. Zie nou toch eens dat jullie niet dezelfde zijn...'

Xe bleef snikken. Hun gedachtes zaten door eljaar. Ze kon amper voor zichzelf dwnken, waarom snapte hij dat niet?

Ik kuste haar haren. 'Jij bent jij. Ik houd van jou, niet van haar.'