villa fiasco c&i

spoelen ofzo?

jap. Tot? KOmen haar ouders wel of niet?

wel ijkt me

Lijkt me ook.

oke

jij eerst?

Ik lag in bed en keek naar het plafond.

ik ben wel haar vader.

Hij belde aan en keek naar de jongen die open deed. 'Ik kom voor mijn dochter.'

'Ze wil u niet zien op dit moment. komt u later een keer terug.;' Zei Alan en schrok van de arm die hem hard aan de kant duwde.

Ik liep mee en glimlachte naar de jongen. 'Let maar niet op mijn man, hij bezorgd. Nu, waar is mijn dochter?'

Hij keek ze verbaasd aan en schudde zijn hoofd. 'ze wil jullie nu niet zien. Ze moet rusten.' Zei hij.

'Waar is mijn dochter jochie.' Gromde hij en keek rond.

'We vinden haar wel, dus je kan maar beter zeggen waar zr is.' Ik keek hem steng aan.

'Ga mijn huis uit.' Zei hij hun.

Hij liep gewoon naar boven en keek de kamers rond. 'Wat doe je hier schat?'

Ik keek geschrokken op. 'Hoi papa,' fluisterde ik bang.

Ik volgde.hem.en sloot de.deur achter ons.

Alan liep snel achter ze aan. 'Doe die deur open.'

'WAarom ben je hier en niet bij ons?' Vroeg hij streng.

Ik stond tegen de deur aan en hield deze.dicht.
'Ik... Ik... Uh...' Ik zocht de.enige uitvlucht die misschien niet tot slagen zou leiden. 'Alan! Ik eilde hij Alan blijven!'

'Die sukkel!' Riep hij en pakte haar bij haar keel. 'Kleine aanstelster, je kom nu mee naar huis.'

Alan probeerde de deur open te krijgen. 'JOHN!'

Ik hapte naar lucht en pakte zijn handen vast. 'pap... Papa!' kreunde ik. 'niet... doen!'

Ik keek naar de twee en schudde zachtjes mijn hoofd. Het zag er pijnlijk uit, maar als dit de goede manier was volgens mijn man, dan was dit de goede manier. Ik bleef de deur dichthouden.

Ik kwam eraan gelopen. 'Wat?' vroeg k hem verbaasd.

'Jij gaat met ze mee naar huis.' Gromde hij en kneep harder.

'Hij doet haar pijn.' Zei hij en trok aan de deur.

'Ja! Ja ik ga mee!' kreunde ik en ik begon te huilen.

Ik fronste en rende naar de deur. 'Kom,' zeiik en ik trko met hem mee.

Ik kwam mijn kamer uit. 'Haar ouders?' vroeg ik en toen rende ik naar beneden. 'Mam! Pap! Ze mishandelen haar!'

Ik hield met moeite de deur dicht. 'Ze trekken te hard!' zei ik mijn man.

Hij liet haar los en keek haar serieus aan. Hij tilde haar op en hield haar goed vast. 'We gaan.'

Alan bleef trekken en hoorde haar niet meer. Wass ze..... nee da tkon niet.

Ik knikte snel en liet me maar hangen in zijn greep. Er was niets wat ik kon doen. Alles zou hem bozer maken.

Ik liet de deur los.

We vielen naar achter en ik bleef even kort op de grond zitten. Ik keek naar de open deur en naar Leila.

Ik kwam weer omhoog mety mijn ouders.

Alan stond snel op en keek naar haar. 'U kunt haar niet zo behandelen.'

Hij gromde woedend. 'Aan de kant boeren joch.' En duwde hem aan de kant.

'aan de kant jongen. We weten wel wat we doen.' k probeerde langs ze te lopen.

Ik keek smekend naar Alan, maar durfde zelf niets te doen.

'Laat haar hier!' zei hun vader met een hooivork in zijn handen. 'Ze mag niet reizen met zo'n hersenschudding.'

Hij keek hem woedend aan en liet haar gewoon vallen. 'Ga aan de kant.'

Alan rende snel naar haar toe. 'Gaat het?'

Ik keek hem bang aan en trok zijn armen om me heen. 'Blijf,' fluisterde ik bang terwijl ik ze na keek.

Ik liep achter de twee aan en gooide de deur toen dicht.

Ik keek naar de deur en toen naar mijn man. 'Ze zijn gek...'

Hij tilde haar rustig op en liep snel naar zijn eigen kamer en legde haar daar po bed. 'Gaat het wel?'

Hij dacht na en knikte. 'Ik bel de politie.'