Naam.... C&I

'ik wacht wel op hem.' Zei ze en keek naar de beweging voor haar.

'Dan komt hij ze brengen op ons schip,' zei ik en ik tilde haar al op.

Ze keek geschrokken rond en schdude haar hoofd. 'Papa ik wil wachten.' Zei ze snel.

'Nee, jij bent er als verrassing,' zei ik en ik liep met haar weg.

'papa laat me los.' Zei ze en probeerde hem weg te duwen.

Ik zette haar pas neer op mjin schip. 'Je moeder komt ook zo,' zei ik en ik streelde even door haar haren. 'KLeine meid.'

Ze viel meteen om en keek bang om haar heen. Er waren zoveel mensen. 'Ik ben je kleine meid niet meer papa. Ik ben oud genoeg.'

'Oh, kom,' zei ik snel en ik tilde haar een beetje op. 'Je blijft mijn kleine meid. Altijd.' Ik zag mijn vrouw aankomen en knikte. 'Kom, ik leg je even in bed. Dan kun je uitrusten tot hij er is.'

Ze schudde snel haar hoofd en keek schokkerig om haar heen. Er gebeurde veels te veel. 'Ik wacht op hem.'

'Hij komt liefje. Je wilt toch niet dat hij schrikt omdat je half aan het slapen bent?' Ik begeleidde haar naar de kajuit.

'Laat me los!' Zei ze en trok zich meteen los. 'Laat me met rust. Ik wacht op hem.'

Ik keek even naar mijn vrouw. Ze moest haar afleiden, dan konden wij Jack dumpen en uitvaren.

Ze liep wankel naar de mast en ging ertegenaan zitten.

Ik keek naar mijn vrouw en gebaarde.

Switch i daddy you mommy omdat ik niet mezelf ga afleiden.

Ze keek rond.

Ik zag hor mijn man naar onder her schip in liep en liep naar mijn dochter. 'Hé,' zei ik en ik ging bij haar zitten.

'ga weg.' Zei ze meteen.

Hij liep het ruim in en keek naar jack. Snel pakte hij hem over zijn schouder.

Ik was nog steeds bewusteloos.

Ik keek naar haar en pakte haar hand. 'Liefje..> Waarom doe je zo?'

Ze trok haar hand los en trok haar knieën op. 'ga weg.'

Hij liep naar boven en liep achter hen door.

'Ik houd van je. Snap je dat niet? Ik wil het beste voor jou. Meisje toe...' Ik keek naar haar.

Ik opende mijn ogen en werd meteen wild ik begon met mijn vastgebonden handen samen op hem in te slaan en probeerde geluid te maken, maar er zat een doek om mijn mond.

'ga weg!" Schreeuwde ze en stond op. Ze keek even om en Ag haar vader in een rare vorm. Een uitsteeksel?

Hij wankelde even wat en sloeg hem zo hard mogelijk.

De wereld werd weer zwart en ik ontspande weer helemaal.

Ik draaide haar snel naar me toe. Ze mochtr Jack niet zien ook al was ik het niet eens met de manier van handelen van mijn man. 'Toe... Waarom houd je niet meer van me... Je bent mijn dochter.'

Ze hoorde in haar stem dat iets niet klopte. Snel draaide ze zich weer om en bekeek het. 'papa? Wat doe je?' Vroeg ze zacht. Ze liep snel naar hem toe en keek naar hetgeen op zijn schouder. 'way is dat?'

Hij keek haar aan en toen even naar zijn vrouw. 'gewoon eten.'

Ik rende snel mee en pakte haar hand. 'Lief... Ik vroeg je wat!'

Ze schudde haar hoofd. 'dat is geen eten.' Zei ze zacht. ze stak haar hand rustig uit.

Hij stapte snel terug. 'ik moet gaan Elisabeth. Snel de spullen weg brengen.'