A mermaid tale

Ze nam toen ook rustig ren hap.

Hij lachte. 'mondje dicht kind.' Hij duwde met zijn knie haar benen uit elkaar.

Ik keek naar haar en probeerde het bestek goed vast te pakken.

Ik keek hem bang aan en huilde hard.

Ze keek even naar hem en glimlachte. Ze liet haar hand even zien. 'Het is heel makkelijk.'

Hij deed hem er gewoon uit.

Ik deed het snel goed en knikte dankbaar. 'Dus helemaal niets met de handen?' vroeg ik zacht.

Ik kneep mijn ogen samen en durfde neit meer te kijken.

'Nee niets, dat is onbeleefd.' Zei ze en at rustig door.

Hij neukte haar...

Ik huilde. Hij deed me pijn.

Ik knikte zacht en probeerde ermee te eten.

Hij genoot ervan.

Ze at rustig en keek naar hoe hij at. Het was best wel grappig.

Ik genoote r niet van haha.

Ik deedmijn best en zag toen dat ze een lach om haar lippen had. 'Nou, het is lastiger dan je denkt,' zei ik haar ook met een lachje.

'Dan had je het maar vaker moetne doen.' Ze at rustig door en keek naar wat hij deed.

Hij kwam na een tijdje in haar klaar.

Ik keek even naar haar. Was dat een persoonlijke aanval? Wij aten nooit met bestek, dat hoefde ook niet.

Ik kroop in elkaar zodra hij van me af was en bleef snikkend, opgerold tot een bolletje, liggen.

Ze at rustig door.

'Me huis uit.' hijgde hij en sloot zijn ogen. 'NU.'

Ik keek even anar hem. Dat deed ik maar al te graag. Ik deed snel min kleren aan en rende weg.

Ik at zo goed mogelijk.

Hij lag nog steeds in de kelder, maar was inmiddls wel bijgekomen.

Ze at haar bord leef en had verder ook geen honger meer.

Ik bleef op straat staan. Ik wilde niet terug naar die tent, maar ik wilde wel Alan laten weten hoe het ging. Ik liep achterom en zocht naar het raampje dat ik vanbinnen had gezien.

Ik had het op en had eigenlijk nog wel honger, maar misschien was meer pakken onbeleefd.

Hij lag op de dekens en rilde. Alles deed hem pijn.

Ze glimlachte naar hem en zag hem kijken. 'Pak nog maar wat hoor. Eet zoveel je wil.'

Ik kreeg een glimlach en schepte weer op van iets anders. Eigenlijkw ilde ik alles proeven.

Ik zag hem al snel liggen en klopte op het raampje.

Hij opende twijfelend zijn ogen en zg haar.

Ze keek naar gem en lachtr zacht.

Ik keek haar even met een onhandige blik aan en at weer wat.

Ik keek naar hem. 'Ik... Ik ga weg oké. Maar ik ben... oké,' zei ik maar twijfelend.

Hij keek nar haar en zei zacht. 'het spijt me.'

Ze bleef rustig zitten.

Ik was even stil. 'Niet jouw schuld...' Op dat moment voelde ik twee armen om min middel die me optilden. 'Jij hoort binnen volgens mij,' zei iemand.

Ik at lekker. Het was goddelijk.

Hij keek geschrokken naar haar en wist niet wat te doen.

Ze bons het best grappig.

Ik twijfelde even en schepte toen weer van iets anders op.

Ik werd de zaak ingeduwd en keek bang naar de baas. 'Ik moest van hem weggaan... Ik... Ik kwam meteen terug,' loog ik maar.

Hij keek naar haar en trok haar mee naar de kelder en duwde haar naar benwden.

Ik viel half v an de trap af en bleef onderaan de trap zitten, met de tranen weer in mijn ogen.

Ik at. xd

Hij schrok en kroop snel naar haar toe. Hij sloeg zijn armen om haar heen en suste zacht. 'Het is al goed. Rustig maar, het komt echt goed.'

Haar vader stopte met eten en ze tikte hem snel aan. 'Stoppen.' Fluisterde ze zacht.