A mermaid tale

Ik keek naar hem en was even stil. 'Je komt zo toch nog wel dag zeggen he?'

Ik keek haar twijfelend aan. 'Kan ik u verderr nog helpen?'

'Ja natuurlijk.' Zei hij en kuste haar snel een keer.

'Nee, nee ik wil slapen.' Zei ze snel en trok de deken over haar hoofd.

Ik keek even naar haar en verliet toen de kamer weer.

Ik glimlachte breed en mijn ogen lichtten op. Hij kuste me gewoon hier.

Hij glimlachte en ging rustig aan een tafel zitten.

Ze keek even rond en sloot ahar ogen. Eindelijk was ze alleen.

Ik ging snel weer verder.

Hij at.

Ze wou slapen maar het lukte niet.

Ik kwam haar kamer binnen en keek naar mijn dochter. 'Ik hoorde dat je iek bent?'

Ik werkte.

Ze keek verbaasd om en knikte zacht. 'Ik voel me niet lekker.'

Hij at rustig zijn bord leeg en bracht het terug.

Ik fronste en ging bij haar staan. 'Wat heb je?'

Ik pakte het van hem aan.

'Ik voel me niet lekker.' Herhaalde ze en trok de dekens over haar hoofd.

'Ik moet gaan. Red je het wel?'

Ik keek naar haar. 'Wat heb je dan?' vroeg ik nu chagrijniger.

Ik keek naar hem en knikte zacht. 'Wees snel terug.'

'Ik voel me gewoon niet lekker.' Piepte ze en kromp samen onder de dekens.

'Ik ben zo snel als mogelijk.'

'WAT HEB JE!?' riep ik nu boos. "VERTEL HET ME GEWOON.' Ik hief mijn hand op.

Ik knikte zacht.

Ze snikte bang en kromp helemaal samen. 'Ik ben misselijk.' Piepte ze zacht.

Hij kuste haar snel nog een keer en liep weg.

Ik keek naar haar en liet mijn hand zakken. 'Waarom vertele je me niet gewoon meteen wat er is? Waarom ben jij niet eerlijk tegen je vader?!'

Ik keek hem na en zuchtte zacht.

'Ik was eerlijk.' Snikte ze en durfde niet op te kijken. 'Ik voel me niet lekker.'

Hij stapte op en weg in galop.

'Je kan me toch gweoon zeggen wat er met je aan de hand is?'

Ik keek hem even na, aangezien ik net dor de deur kun kijken.

'Ga weg papa.' Piepte ze zacht.

Hij reed weg.

'Wat zei je?' siste ik en er kwam wat spuug mee.

Ik zuichtte en werkte verder.

Ze bleef zich onder de dekens verstoppen. 'Ik wil slapen papa. Ga alsjeblieft weg.'

'Je stuurt je vader niet weg!' ik gaf haar een flinke klap. 'Heb je dat begrepen?'

Ze schrok en kromp helemaal samen. 'Het spijt me.' Snikte ze en beschermde snel haar hoofd. Ze wou niet dat Steve het zou zien.

'En je gaat gewoon naar je lea. Hij zal je wel respect voor mij bijbrengen.' aboos liep ik weg.

'Nee.' Piepte ze zacht en snikte. 'Ik ben misselijk.'

'dit was een bevel.' Weg was ik.