A mermaid tale

Meteen stroomde de tranen weer over haar wangen. 'Dat kan ik niet.'

Ik wreef over haar rug. Het was nog erger geworden, wat was er gebeurd?

Ze verstopte haar gezicht tegen haar knieën.

Ik hield haar dicht bij me en bleef haar knuffelen. 'Ik houd van je.'

Ze kroop dicht tegen hem aan en snikte bang.

Ik keek bezorgd toe. 'Wat heeft hij gedaan dan?' vroeg ik zacht.

Ze schudde haar hoofd en hield hem goed vast.

Ik wreef over haar rug met eenbezorgde blik.

Ze kroop helemal in hem weg.

Ik keek bezorgd toe. Wat moest ik doen?

Ze snikte en werd een beetje rustiger.

Ik bleef strelen en knuffelen.

Ze fluisterde zacht. 'Ik mag het van hem niet zeggen, of anders...'

Ik keek verbaasd op. 'Wat niet? Ik zal niets laten merken.'

'Nee, hij....nee het mag niet.' Piepte ze zacht.

Ik streelde door haar haren heen, maar keek haar wel serieus in de ogen. 'Vertel het me.'

Ze keek naar hem en verstopte snel haar gezicht weer. 'Hij ging verder.' Piepte ze bijna onverstaanbaar.

Ik fronste. 'Waarmee?'

'Seks.' Piepte ze en kroop helemaal ineen.

Ik keek haar gechoqueerd aan en balde toen mijn vuisten. Van woede kon ik niets meer zeggen.

Ze snikte bang en kroop helemaal ineen tot een bolletje. Ze rilde zacht en kneep haar ogen dicht. Haar tranen waren op, maar toch kon ze niet stoppen met huilen.

Ik blies uit en omhelsde haar weer. 'Vanavond gaathij dood. Echt dood.'

Ze schudde haar hoofd. 'De duivel gaat niet dood.'

'Hij zal sterven. Beloofd,' zej ik haar.

Ze keek even naar hem op. 'Zeker?'