A mermaid tale

Nop, ben blijven zitten in de 2de ergens.
----

Ze liep mee en keek ernaar. Zijn vader was nergens te bekennen.

Oh oké. Ik dacht omdat je amper reageerde xd
In welke klas zitje nu dan?

-
Ik keek van haar, naar de koets en weer terug. 'Wat iser?'

'waar is jaro zijn vader?' Vroeg ze twijfelend.

Neh, ik vergeet steeds te reageren. (trouwens in de hal een confrontatie ofzo, dat hij haar mee wil nemen omdat dat miss potentieel een kind van hem wordt?

Oh ja is wel goed! En dat andere is geen goed teken   

Ik keek naar de koets. 'Die zal er vast zo aankomen.'

Heb t gewoon nogal druk enzo

'ik denk het.' zei ze twijfelend. 'wil je mee een spelletje schaak doen?'

Ah, school?
-

Ik knikte en kreeg een glimlachje. 'Ik ben er beter in geworden hoor. Je wint niet meer zo makkelijk.' Lachend stapte ik het kasteel in.

-
Wie doet hem trouwens? Ik wil wel tegen hem uitvallen, dus dan kan jij hem beter doen.

Tja ook, drukke periodes.
Zucht, oke

Hij liep wat door de hal en stuurde mensen aan die zijn spullen naar de koets brachten.

'Ik denk dat ik je wel aan kan hoor.' Grinnikte ze en keek snel weer verdrietig toen ze de man zag.

Ik keek naar de man op en liet mijn hoofd respectvol hangen terwijl ik doorliep.

Hij zag ze aankomen en glimlachte zwakjes. 'uhm...kan ik u even spreken? Ergens zonder een luisterend oor?'

Ze keek even naar hem op en toen naar steve.

Ik fronste en keek rond. 'Er is hier nu ook niemand"?'

Hij keek even geïrriteerd naar steve. 'zonder luisterend oor.' Herhaalde hij.

'ik mag van vader niet zonder hem.' zei ze snel.

Ik keek de man verbaasd aan. 'Waarom zou u alleen met haar willen praten? Ik heb de steun voor haar op me genomen in deze zware tijd.'

'omdat het jou niets aangaat jochie.' Hij zuchtte en keek weer naar evesa. 'ik uhm....ik weet wat er gebeurd is voor het eten en ik zou je graf willen uitnodigen op mijn kasteel.'

Ze keek hem even onbegrijpelijk aan. 'Ik....nee, ik blijf lieve hier.'

Ik voelde de woede opborrelen, maar zei nog niets.

Hij keek haar even aan. 'Er is geen keuze. Jij gaat mee naar mijn kasteel.' zei hij iets dwingender.

Ze schrok ervan. 'meneer, ik blijf hier.'

'Ze blijft hier als ze dat wil,' zei ik meteenboos en ik stapte naar voren zodat ze half achter me kwam.

Hij keek hem bloed serieus aan. 'niet daarvan, ze draagt misschien wel mijn kleinkind. daar kin je niet aan doen rotjoch.'

Ze keek van de een naar de ander.

'OPf ze draagt mijn kind,' beet ik hem hard toe. 'Dankzij jouw snertzoon, heb ik het ook met haar gedaan om geen risico te nemen!'

Hij keek hem furieus aan en haalde naar hem uit. 'leugens!' schreeuwde hij. 'neem haar mee.' Zei hij tegen zijn werkers/bewakers.

Ze keek hem geschrokken aan. 'ik ga niet met u mee!'

Ik haalde woest ook naar hem uit en draaide me toen om. 'En jullie blijven met je vieze flikken van haar af!' In een snelle haal trok ik haar dichter bij me en ik wendde me weer tot de koning. 'Niets geen leugens. Ik wil niet dat zij een kind krijgt van zo'n lelijke verkrachter!'

Hij keek hem woest aan en schreeuwde. 'Dood die verrader!' Hij trok zijn zwaard en zo volgde zijn achterban.

Ze keek ze bang aan. 'nee, nee laat hem met rust.' Piepte ze en hield zijn shirt bang vast.

Ik fronste en schudde zacht mijn hoofd. 'Dit is gewoon sneu... Maar u vergeet dat u zich in het kasteelv an haar bevindt.' Ik trok ook mijn zwaard en zag de bewakers aan komen rennen, ook al keken ze enigszins twijfelend.

Hij keek rond en gromde. 'dus je verklaart me de oorlog schoft? Niemand van dit volk zal het overleven! De enige manier om mij te stoppen is die twee uitleveren.' Gromde hij en loep naar de deur.

Ze keek hem met grote ogen achterna. 'nee, nee stop! Ik ga mee...ik il niet dat.....nee het volk.'

Ik keek geschrokken om naar haar. 'niet doen.' Ik keek snel weer naar de man. 'U hebt geen enkel recht om haar mee te nemen. De kans dat ze een kind krijgt van uw.. zoon is nihil.'

Hij gronde wat. 'als er over 9 maanden hier een kindje is, dan kom ik hen ophalen. Als je dan meegaat is er geen probleem, maar als jullie tegenwerkwn.' Gromde hij dreigend.

Ze keek hem aan en rende snel nar boven. Ze wou nu huilen.