It's hard working, but still worth my opinion

Hij grijnsde even naar haar en trok soepel haar shirt uit. 'Niet praten.' Zei hij en drukte zijn lippen weer op de hare.

'Ik wip boven,' jammerde ik terwijl ik zijn shirt uittrok. Ik moest sneller zijn.

Hij gng met zijn handen over haar lichaam en grijnsde. 'Dit is veel leuker.' Hij ging over haar heen zitten en kuste haar wild.

Ik liet hem mijn hals zoenen en keek ondertussen naar zijn riem. Ik moest hem van me afduwen en neersteken voor hij iets kon doen. Zachtjes begon ik zijn broek los te maken.

Hij kuste haar nek en pakte toen haar kaak ineens vast. 'Waarom draai je weg schat? Ergens bang voor?' Hij keek haar even onderzoekend aan. 'Kinky zei je? Is dit niet goed genoeg voor je?'

Ik keek hem ij de ogen en grijnsde volkomen nep, maar hopelijk geloofwaardig. 'Ik vind het eel leuk als de man me verwend.' Ik ging mrt mijn tong lang mijn tanden. ondettussen bonkte mijn hart in mijn keel. Ik was er bijna. Ik legde een hand in zijn nek en trok hem naar me toe en kuste hem weer. Handig pakte ik het mes in zijn riem. Voordat hij iets kon doen stak ik het in zinn rug. Toen gebeurde er iets wat ik niet had verwacht; hij viel, op zijn rug. Ik sloeg mijn handen voor mijn mond en keek naar de dode jongen. 'Het spijt me,' fluisterde ik en ik trok snel mijn kleren weer aan.

Hij keek haar met grote ogen aan en viel dus dood neer.

Sorry, mag godmooden mrt bijrollen xd

Ik pakte half trillend de sleutels uit zijn zak en kwam vk genoeg zonder kleerscheurem weer in de cel. De sleutels zaten veilig in mijn bh.

wat?

Hij keek verbaasd naar haar op en zag dat ze niks had. 'Wat heb je gedaan?' Vroeg hij en bleef haar onderzoekend aankijken. Ze deed een beetje overspannen.

Ik ging snel bij hem zitten, maar keek hem niet aan. 'Hij is dood..' rluisterde ik zachtjes, maar vol pure wanhoop. Ik was ineens een moordenaar. Dat hsf ik niet bedoelt, daarom wilde ik bovenop.

Hij keek haar even verbaasd aan. Hij zag de schrik in haar gezicht en knikte rustig. 'Het is niet erg. Je hebt ervoor gezorgd dat tientallen van ons het zullen overleven en niet dood zullen gaan door hem.'

Ik knikte heel zachtjes. En legde mijn hoofd toen op zijn schouder. Ik staarde voor me uit. 'Hij viel op zijn rug en ik had er een mes in gestoken... Ik.. wilde hem alkeen verwonden!'

Hij sloeg voorzichtig zijn arm om haar heen en zei. 'Je hebt niets verkeerd gedaan. Je bent een held. Hoe wil je ons trouwens laten ontsnappen?'

'Het was jouw idee...' Ik krek even naar hem op. 'Maar ik heb de sleutels.'

Hij dacht even na en zuchtte. 'de jongen word vast snel gevonden. We moeten zo snel mogelijk aan.'

Ik knikte zachtjes en keek naar hem omhoog. 'Zeg het maar....'

'heb je wapens mee genomen?' Vroeg hij en keek naar haar.

Ik keek naar hem om en sloeg mezelf toen hard tegen mijn hoofd. 'Idioot die ik ben... Ikw as zo geschrokken.' Ik kneep mijn ogen boos samen en stompte mezelf tegen mijn hoofd.

Hij kneep zacht in haar schouder. 'nee het komt goed. Uhm....iedereen moet het weten, maar de bewakers mogen het nier weten.

Ik knikte zachtjes en staarde naar de grond. 'Gaan we allemaal ontsnappen? In één keer?' Ik keek een beetje glimlachend omhooog.

Hij keek even rond. 'Maar er moeten hier verraders zitten.'

Ik knikte heel zachtjes. 'Ja... Maar die weet ik wel uit te zoeken.' Ik keek hem een beetje trots aan. 'Dat zijn degene die niet wanhopig zijn. De enige die er nog hersenvol uit zien zeg maar.'

HIj knikte rustig. 'Oke, ik vertrouw je.'

'Dankje.' Ik keek rond en probeerde ondertussen de jongen in de martelkamer te vergeten. 'Hij,' zei ik en ik wees lichtjes. 'Met dat blauwe hemd.

'Doe je ding maar. Ik kan nu zo weinig.'