It's hard working, but still worth my opinion

'Wat is er nou? Vertel het eens. Ik kom er toch wel achter.;'

Ik keek naar hem op. 'Ik ben gewoon... een beetje bang,'bekende ik emt tegenzin.

Hij knikte rustig en kuste haar haren twijfelend.

Ik glimalchte heel zwakjes. Het was fijn dat hij bij me was.

'Waarom was je nog bij hem?' Vroeg hij weer. 'Wat wou hij van je Evesa?'

'Hij wou...' Ik was even stil. 'Seks...' Ik durfde hem niet meer aan te kijken.

Hij knikte rustig en trok haar dicht bij zich. 'Hij gaat dood.' Zei hij en sloot zijn ogen weer.

'Zoek heen problemen... straks verkracht hij me...' Ik keek smekend omhoog.

Hij keek even naar haar en zuchtte. 'Best oke, ik zal mijn mond houden.'

Ik knikte heel zachtjes en staarde voor me uut. 'Ik mort straks naar de muur... zie ik je dan nog?'

'Ik moet ook naar de muur Evesa. We zien elkaar vast wel.' Zei hij en streelde haar haren.

'Jij ook?' Vroeg ik verbaasd. 'Waarom daj?'

'Omdat ik een verader ben en alle veraders moeten naar de muur.' Zei hij en zuchtte.

Ik bekeek hem even onderzoekend en knikte toen zachtjes. 'Dan zie ik je daar vast wel.'. Een zwakke glimlach kwam van mijn lippen.

hij knikten hield haar goed tegen zich aan. Ze was warm en ergens zag hij haar echt als een soort dochter, misschien nog wel meer.

Ik keek voor me uit. 'Ga nog maar even slapen. Ik houd de wacht.'

'nee dat hoeft niet.' Zei hij en sloot toch zijn ogen even.

'je moet,' zei ik zonder twijfel. Hij sliep net al en hij ging gewoon verder slapen nu. Ik lette wel op. Hij had vreselijke pijn geleden, alleen voor mij. Hij verdiende slaap. Ik keek naar mijn hand en voelde toen aan het gat in mijn buik. Ik moest proberen het schoon te houden.

Hij schuddez ijn hoofd. 'Ik moet helemaal niets. Zonder slaap overleef ik het ook wel, ga jij maar slapen.' Zei hij en keek even naarhar.

'Ik weiger,'z ei ik en ik keek voor me uit. 'Jij eerst maar eens.'

'Anders gaan we beide slapen.' Zei hij en streelde zacht haar haren.

'En dan komen ze één van ons ophalen.' Ik fronste. 'Op alles voorbereid zijn is mij altijd geleerd.'

'We kunnen ons op niets voorbereiden. Gewoon slapen, dat is de beste voorbereiding.'

'Dus als je gaat slapen en er komt iemand, dan kunne ze je zo meenemen.' Ik keek hoofdschuddend naar hem omhoog. 'Slaap jij maar, ik slaap daarna wel.'

'ze nemen je toch wel mee. Of je nou wakker bent of niet.' Zei hij en sloot zin ogen weer.