It's hard working, but still worth my opinion

Ik zei niets meer en staarde boos voor me uit.

Hij viel al snel in slaap.

Ik hield goed in de gaten of ze ons niet op kwamen halen.

Zzzz

wanneer ze naar de muur gaan?
En dan zijn ze elkaar even kwijt of zo?

Ja oké jij begint

oké, ben jij even een meisje wat er al langer zit? Waar ze een minicel mee moet delen 's nachts?

-
Ik werd de cel ingeduwd en struikelde half over mijn voeten heen. nog net wist ik mijn evenwicht te houden en ik keek met een boze en verwijtende blik om naar de bewaker die me zo naar binnen had geduwd. Ik baalde dat ik Avon was kwijt geraakt, zelfs nog voor het echte vertrek. Hij moest in een andere wagen dan ik en zou later vertrekken. Hopelijk hadden ze hem geen extra pijn gedaan. Ik kwam overeind en zag een meisje op het bed zitten. Even was ik stil, toen staak ik mijn hand uit. Nooit vijanden maken

Ze zou toch het enige meisje zijn?

Het meisje keek bang naar de bewakers die voor haar cel stonden. Er zou weer een nieuw iemand bij haar komen. De vorige had haar mishandeld en bedrijgt. Ze krrop diep in een hoekje weg en keek bang naar de persoon die binnen kwam. Tot haar grote verbazing was dat een meisje. Ze keek niet wetend wat te doen, toen ze haar hand uitstak en bleef ernaar kijken.

Oh echt? Dan is hrt een jongen xd. Die miwschien wel haar juist dus wil verkrachten xd. Zeg het maar.

Ik zal haar wel een meisje laten, gaat toch wel dood.

Haha, is goed.

Ik wachtte even en zuchtte toen zachtjes. 'Ik ben evesa.' Ik ging bij haar op het enige bed zitten. Die moesten we dus delen... Ik keek de kleine cel rond en keek naat mijn hand. Ik ook er niet meer doorheen kijken.

'elenor.' Zei ze zacht en keek haar verbaasd aan. Haar kleren waren nog zo moii. Ook al had zegeen shirt. Ze was zelf nog zo mooi. 'waarom ben je hier.' Vroeg ze zacht.

'Boeren opgestookt,' zei ik en ik keek uit het gat wat moest funderen als raampje. Daarna liet ik mijn oog op haar vallen en ik bekeek haar even. Ze zag er vreselijk uit en bang ook. 'Ik ben er ja,' zei ik met een glimlachje.

Ze bleef haar onderzoekend aankijken en was bang dat ze elk moment naar haar kon uithalen. Ze beet hard op haar wang en zei zacht. 'Ik heb niets gedaan.' Ze zat hier gewoon te onrecht. Ze trok haar knieen zo ver mogelijk op en verloor haar geen moment ui thet oog

Ik knikte zachtjes en bekeek haar even. Ik geloofde wel dat zij niets had gedaan. Ze was te onschuldig. Ik ging tegen de muur aanzitten en sloot mijn ogen even, ten teken dat ik haar vertrouwde.

Ze kon he tniet helpen en bleef haar onderzoekend aan kijken. Ze was gewoon eng. Ze was gewoon een onbekende. Die kon je niet vertrouwen. Ze stond rustig op van het bed en ging in de hoek zitten.

Ik opende verbaasd mijn ogen. 'Wat doe je nou?' Ik trok het dunne dekentje omhoog en sloeg het om me heen. Ze kwam hier toch niet zitten.

Ze keek bang naar haar op en zei niets. Het was bijna tijd. Bijna kwamen de bewakers. Ze rilde zacht en bleef naar haar staren. Snapte ze het dan niet? Ze kwamen bijna! In haar hoofd ging alles mis en kreeg bijna tranen in haar ogen. In de verte hoorde ze al de eerste celdeuren open gaan.

Ik fronste en bekeek haar onderzoekend. Wat was er in hemels naam aan de hand met dit meisje? 'Nou kom terug op het bed. Niet zo bang zijn,' zei ik haar glimlachend.

Ze schudde meteen haar hoofd en keek even schokkerig naar de celdeur en toen weer naar haar. De voetstappen kwamen dichterbij en ze zette haar nagels in haar benen. Doodsbang voor de mannen die heir tijden zaten en wel weer eens zin hadden.

Ik zuchtte en rolde nu met mijn ogen. 'Best... Dan niet.' Ik keek weer door het gat in de muur en peuterde aan mijn hand.

Ze hoorde de voeten heel dichtbij en keek bang naar de celdeur waar ineens een schaduw voor stond. De deur ging open en een grijnzende man kwam binnen. Een nieuweling?' Zei hij en liep naar dinges toe. Hij greep haar bij haar keel en drukte haar plat op het bed. 'Ooh prachtig.' Zei hij en liet haar weer los. 'Meekomen, aan het werk.' Zei hij en liep alweer naar buiten.

Ze keek hem bang aan en stond snel op toen hij zei dat ze naar buiten moesten.

Ik keek de kan verbaasd na. eat een mongool zeg. Ik kwam overeind om niet meteen problemen tr zoeken en liep de cel uit.

Ze liep snel naar een grote groep mensen en bleef daar trillerig staan. Ze mocht niet opvallen. Hier konden ze haar nog niets maken. Geen gesprek is geen ruzie.

Hij stond ergens in het midden en had een paar mensen gevonden die hij kende.

Ik ging bij de groep staan en keek om me heen.