It's hard working, but still worth my opinion

'Van mij mag je, maar weet je zeker dat ze je dan niet alleen maar meer pijn doen?' Vroeg hij en legde zijn hand op haar wang.

'Meer dan ze nu al doen?; vroeg ik hem vol pijn. Deden ze me maar lichamelijke pijn, maar ze maakten me geestelijk helemaal kapot.

'Ik weet het niet. Ik weet het echt niet, maar als jij dit wilt.....je bente altijd welkom in mijn cel. Alleen er is nog een celgenoot van me. Ik weet niet of hij te vertrouwen is.'

'Je... je wilt me niet helpen,' fluisterde ik gekwetst en iok rukte me los.

'Jawel dat wil ik wel. Niets liever dan dat.' Zei hij en stak zijn hand naar haar uit. 'het spijt me als ik wat verkeerds tegen je zei.'

L'help me dan... Help me dan gewoon!' Hij had geen idee wat ik door moeat maken volgens mij.

'Ja oke ik help je. Kom ik laat je wel zien waar het is.' Zei hij en pakte voorzichtig haar hand.

Ik keek hem nog even aan, en pakte toen zijn hand rn liep mee. 'Je... Weet niet hoe erg het is als mensen...'

'Je hoef thet niet te vertellen. Ik kan me er iets bij voorstellen.' Zei hij en liep snel door de gangen richting zijn cel.

Ik keek naar hek en twijfelde eraan of hij dat wel echt kon.

Hij keek goed rond en trok haar een cel in. 'ok ben vnavond pas terug.'

Ik knikte zachtjes en hield zijn hand nog even vast. 'Tot dan...'

'ik kom zo snel mogelijk.' Zei hij en liet haar hand los.

Ik keek hem enkele seconden aan en knikte toen heel zachtjes. 'Goed...'

Hij liep snel terug naar zijn werk.

Ik opakte zijn deken en kroop onder zijn bed. Ik wikkelde me in het deken en merkte hoe moe ik was. Al snel viel ik in slaap.

Spoel

's avonds sliep iki nog. Af en toe was ik wakker geweest, maar daarna sliep ik weer verder.

Hij kwam binnen en keek naar het bed. Hij zag haar eerst niet maar glimlachte toen naar haar. 'Hee.'

Ik opende mijn ogen en kwam zachtjes onder het bed vandaan.

Hij glimlachte naar haar en ging op het bed zitten. 'Gaat het een beetje?'

Ik knikte zachtjes. 'het was fijn om te kunnen slapen...' Ik keek naar de grond. 'Dat doe ik amper de laatste tijd.' Zachtjes ging ik naast hem zitten.

Hij glimlachte naar haar en haalde wat brood uit zijn zak. 'hier, eet wat.' Zei hij en keek naar de grond. 'Ze zoeken je al.'

Ik keek even naar de celdeur en knkte heel zachtjes. 'Om hun seksslaaf te zijn ja,' zei ik vol walging. Zachtjs pakte ik het broodje aan en ik keek naar hem op. 'Ik vertrouw je... Verraad me niet.'

'Zal ik niet doen.' Zei hij en wreef zacht over haar rug.