It's hard working, but still worth my opinion

Hij rende rond en begon toen op te drukken.

Ik bereidde me voor. haha.

Anders als ze vertrekken maar?

Ja oké

De groep stond klaar. Mijn hele groep waarvan meer dan de helft in de bossen dichtbij het kasteel zou blijven en drie van zijn groep. Ik keek naar Avon en beet mijnlippen op elkaar. Ik wilde me niet zwak voelen op dit moment.

Hij kuste haar en fluisterde. 'als je in de problemen zit moet je fluiten, dat is Hry teken van onze groep.' Loog hij. Hij zou haar echt niet alleen laten gaan. Het is daar te streng beveiligd.

Ik knikte zacht en probeerde het even. 'Ja ik kan fluiten,' zei ik plagend en ik sloeg mjin armen om zijn nek. 'Verget me niet,' zei ik even zacht en serieus.

'Ik zal je nooit vergeten.' Zei hij en kuste haar zacht.

Ik kuste haar zacht terug en liet hem toen los. 'We gaan...'

Hij knikte rustig en pakte zijn krukken/stokken goed vast. 'Tot morgen.' Zei hij en glimlachte zwak.

'Tot morgen,'z ei ik zonder twijfel.

Hij glimlachte en bleef als een van de enige in de grot achter.

Ik liep met de groep weg.

Hij wachtte tot hij ze niet meer zag en gooide toen zijn stokken aan de kant. Hij trok andere kleren aan en edeed zijn wapens goed. 'Tot morgen.' Riep hij nog en rende toen het bos in, via een andere weg.

ah, zo lief :$
-

We liepen tot vlak voor de stad waar ze een tijdelijk kamp maakten. Het groepje van 7 scheidde zich van de rest af en ik haalde diep adem. 'Laten we gaan.'

Hij rende meteen door naar het kasteel en begon de muur te beklimmen.

We gingen naar het kasteel. Het plan werkte heter dan verwacht en ket rode blosjes op mijn wangen liep ik jlnaar zijn kamer. Hie kwam het op aan. Dit wilde ikval doe tijd al. Hij koest dood en ik mocht niet aarzelen.

Hij hing voor het raam en had inmiddels al een stuk of tien bewakers omgelegd. Met moeite was hij bij het balkon gekomen en stond nu om het hoekje in de klimop verstopt. Hij zou alles horen en als het moest zou hij haa rkunnen redden.

Ik liep de kamer op en wachtte op de koning die al snel binnen kwam en de deur sloot. (Jij koning? Geile bal die het is. haha)

Hij grijnsde en liep op haar af. 'Wat kom je hier toch doen engeltje.' Hij kuste haar en liep door naar het bed.

Hij moest walging binnen houden.

Ik haalde een hand door mijn losse haren en keek speels naar hem. 'Ik ben een soort van een cadeautje voor u,' zei ik en ik ging op het bed liggen.

Hij lachte en ging boven haar haren. 'Dan moeten we dat kadotje maar uitpakken.' Hij kuste haar.

Ik kuste hem terug, maar voelde niets anders dan walging. Ik deed mijn mouwtje omlaag en keek toen op. 'Zeg,' zei ik speels en ik tikte hem op zijn neus. 'Het idee dat iedereen mee kan luisteren staat me tegen. Kunnen de wachten voor de deur weg? Bij de trap gaan staan of zo? Dan bent u toch ook veilig?'

Hij lachte zacht en knikte. 'Wat jij wil engel.' Hij stond op en liep naar de deur. Hij klopte erop.'Ga bij de trap staan idioten. Ik wil wat privacy.'

Hij grijnsde. Het ging super.

Ik glimlachte even tevreden en bleef op het bed wachten op hem. Nu kon ik iets meer geluid maken als ik hem vermoordde.

Hij liep naar haar terug en ging op haar zitten. 'Kom hier engeltje.' Hij kuste haar en gin gmet zijn handen over haar lichaam tot hij iets voelde.'Wat is dit?'