It's hard working, but still worth my opinion

Hij knikte rustig en hield zijn blik op de weg. 'Ja, ik wou je niet kwijt.'

Ik keek hem even aan en wist niet zo goed wat ik nj moest zeggen. Ik keek maar recht voor me uit en wees alleen de weg.

Hij reed door en voelde zijn hoofd bonken. Hij had inderdaad teveel op, maar hij had wel vaker dronken rond gereden.

'Hier,' wees ik met monotone stem.

Hij reed rustig het terrein op en stopte de auto. 'Ik weet dat het egoïstisch was en het spijt me. Ik wou je gewoon bij me houden.'

Ik keek naar hem opzij. 'Maar je. zag hoeveel pijn ik vanochtend had.' Ik sgapte uit en keek even rond. Het was zolang geleden dat ik hier was geweest. ik wilde naar de deur toelopen, maar xag toen Ashton al aankomen. Zwak glimlachte ik even.

Hij bleef in de auto zitten en wreef door zijn gezicht. Dit was niet het momrnt. Hij kon niet recht denken. Hij pakte het pistool van het dashboard en pakte zijn mobiel die hij snel wegstopte.

Jij Ashton of haar broer?

Uhm...doe maar....mmm....haar broer

Hij zag ze en bleef toch zitten. Hij kon er nu toch niets aan doen. Hij opende het dashboard kastje en haalde er sigaretten uit. Die had hij nu echt even nodig.

'Je leeft nog!' Riep Ashton terwijl hij naar me toe kwam en me even omhelsde. Ik sloot mijn ogen kort en knuffelde hem stevig terug. Toen ik mijn ogen opende, zag ik ineens ren jongen in de deuropening. Ik liet Ashton los en kerk naar de jongen op die zeker twee. Misschien wel drie koppen groter was. 'Jacob?' Vroeg ik terwijl ik naar hem toe liep. Zou hij het me ooit vergeten?

Jacob stond toe te kijken en wist niet hoe te reageren. Zijn zus, die hij al zo lang niet had gezien. Maar dat alleen omdat ze hem niet wou zien. Twijfelend liep hij naar haar toe en opende zijn armen. Nee, nee het was zijn zus die hem beschermde. Dacht hij....

Jesse stak een sigaret op en zette zijn autodeur open. Rustig nam hij een trek en probeerde zijn gedachtes even op een rijtje te zetten. Ze zag er blij uit, dat betekende dat hij haar kwijt was. Ze had wat beters nu.

Ik zag hoe hij zijn armen opende en kreeg een grote lach. Snel schoot ik naar hem toe en ik sloeg mijn armen om hem heen. 'Jacob... Het spijt me zo. Echt waar...' Ik legde mijn hoofd tegen zijn borst - hij was veel te lang geworden. 'Ik zal je alles uitleggen...'

Ik keek naar Jesse die uit de auto kwam en stapte op hem af. 'Je hebt gezegd dat ze dood was...' grmde ik.

Hij sloeg zijn armen om haar heen en wist niet goed wat te zeggen. Hij glimlachte even en keek naar de grond. 'Ik heb je gemist.'

'Houd je kop, dit is niet het moment.' Zei hij en keek even naar hem op. 'Ik heb teveel alcohol op en teveel kokende woede om nu een gesprek met je aan te gaan, dus oprotten.'

'Ik jou ook. Het was verschrikkelijk om je niet meer te kunnen zien.' Ik sloot mijn ogen even en bleef hem vasthouden. 'Maar ik wilde je beschermen, zodat niemand mij zou willen pijnigen door jou iets aan te doen.'

Ik balde mijn vuisten. 'Maak je geen zorgen, ik kook namelijk ook van woede. We dachten dat ze dood was!'

Hij wreef zacht over haar rug en knikte. 'Het geeft niet, je...je hebt me wel gered.'

'En ik hoopte dat jij dood was, nou oprotten voordat ik jou ook neerschiet.' Gromde hij en nam nog een trek van zijn sigaret.

Ik keek even om naar de jongen. 'Ik zweer het, als ik jullie elkaar iets zie doen!' Ik keek weer op naar Jacob. 'Je bent ook niet boos omdat ik je thuis heb weggehaald?'

'Toen wel.' Zei hij en keek naar haar. 'Maar nu niet meer.'

Jesse bleef in de driversseat zitten met zijn benen naar buiten en rolde met zijn ogen.

Sorry, Ashton vergeten.
-
Ik gromde wat onverstaanbaars en liep toen weg.

Ik glimlachte opgelucht en ging even op mijn tenen staan om hem een kus op zijn wang te geven. 'Uhm, dan wil ik je aan iemand voorstellen. Hij heeft alleen wel wat gedronken, dus misschien...' Ik keek om. 'Moet het een andere keer?'

'Uhm, misschien is later dan een beter idee.' Zei hij en zag het geweer in zijn broekzak. 'Wie is dat?'

Jesse grijnsde even en nam weer een trek van de sigaret. Hij keek naar de andere twee. Hij was haar echt kwijt, geen enkele leugenachtige vriend zou het winnen van een broertje.

'Uhm, dat is hem dus...' Ik keek om en toen op naar mijn broertje. 'Ik snap wat je ziet, maar ik draag ook altijd wat op zak, al is het wat minder zichtbaar.' Even was ik stil. 'Draag jij geen wapen bij je?'vroeg ik toen.

Ashton stapte naar binnen toe.

'Nee, ik...ik kan er niets mee.' Zei hij en keek weer naar haar. 'Kom je mee naar binnen?' Vroeg hij twijfelend.

Jesse stond op en gooide zijn sigaret op de grond. Hij haalde uit de achterbak een nieuw kenteken en begon zijn vorige eraf te halen.

'Ik wil het je leren als je dat oké vindt?' Ik knikte even. 'Ja, één momentje.' Ik liet hem los en liep naar Jesse. 'KOm je zo naar binnen toe?' Ik keek even naar de sigaret. 'En ik ben niet van plan je te kussen zolang je die rooklucht uitademt.' Ik keek hem met een lach aan, tijdelijk vergeten wat hij had gedaan.

Jacob keek naar wat ze ging doen en liep alvast naar binnen.

'Nee, ik moet eerst de auto wat minder opvallend maken.' Zei hij en keek haar even fronsend aan. 'Neem er dan ook een, dan valt het niet zo op.'

Ik zuchtte zacht. 'Nee, roken is nou niet bepaald lekker.' Ik keek even naar de auto en knikte. 'Ik kan iemand hem wel laten omspuiten. Dat is het probleem niet.'

'ja is goed.' Zei hij en draaide de nieuwe nummerplaat erop. 'zolang hij niet roze wordt.' Hij liep naar de voorkant en deed ooo die nummerplaat.