It's hard working, but still worth my opinion

'daae zoeken ze je juist het eerst. Ik wil je niet verliezen.' Zei hij zacht.

'Maar ik ben toch dood voor hun!' Uit frustratie gooide ik mijn appel naar hem toe en huilend kroop ik samen. Alles deed zo'n pijn.

Hij keek haar verbaasd aan en probeerde haar te kalmeren. 'maar als ze zien dat je lichaam er niet meer ligt.'

'Avon...' piepte ik huilend. 'Toe nou...'

Hij kuste haar op haar wang en zei zacht. 'oké oké rudrig maar.'

Ik sloeg mijn armen bang om zijn nek heen

'kom maar mee.' Zei hij eb tilde haar op. Hij pakte snel nog een flesje water en boord voor haar.

Ik hield hem goed vast en werd weer wat rustiger. 'Dankje...' fluisterd eik.

Hij liep snel de ruimte uit en rende zowat naar zijn cel.

Ik keek rond en drukte me tegen hem aan alsof ik me zo kon verstoppen.

Hij liep de cel in en zette haar op bed.

Ik keek even naar de andere jongen en trok mijn knieën op.

Hij gaf haar het water en brood. 'Eet op of ik breng he terug.'

Ik glimlachte zwakjes en leunde tegen de muur terwijl ik begon te eten.

Hij ging tegen de muur zitten en sloot zijn ogen even.

Ik\ keek naar de twee. 'Dan gaan we zo gewoon eten en nemen we wat voor haar mee denk ik?'

'ja is goed. Verstop je je zo?' Vroeg hij en glimlachte zwak

ik knikte zachtjes en legde mijn hoofd even tegen zijn schouder. \

Ik keek naar het kleine gaatje in de muur dat ons van zuurstof voorzag.

'Kom dan gaan we.' Zei hij en stond rustig op.'

Ik keek naar hem.

Ik stond op en liep naar de deur.

'tot straks.' Hij liep snel weg.

Ik keek de twee na en probeerde van het bed af te komen om onder het ed te komen, maar ik was zo zwak. Uiteindelijk gleed ik moeizaam vn het bed op de grond en rolde ik onder het bed.

Dus wat nu?

uhm ja. Gaa ze wel ontsnappen of niet? Gaat het lukken bedoel ik of niet

Lijkt me van wel